MAKING OF

 

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ, Λήδα Γαλανού (ΣινεμΑ 78, Απρίλιος 1997)

 

Μια άλλη Αθήνα, στην καρδιά της πρωτεύουσας, στο σήμερα, που μοιάζει με αύριο. Ένας άντρας και μια γυναίκα, που θα μπορούσαν να είναι ο Ορφέας και η Ευρυδίκη ή ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, αλλά είναι απλώς ένα ζευγάρι που ταξιδεύει σ’ έναν εκρηκτικό έρωτα. Μια μαυρόασπρη ταινία με πολύχρωμες αισθήσεις, η πρώτη δουλειά του Δημήτρη Αθανίτη μετά το Αντίο Βερολίνο.

 

Την επίσκεψη στα γυρίσματα της καινούργιας ταινίας του Δημήτρη Αθανίτη την περίμενα με χαρά, γιατί ο σκηνοθέτης είναι νέος, ταλαντούχος και κεφάτος και η δουλειά του είναι σκέτη διασκέδαση για τον παρατηρητή. Αυτό που δεν περίμενα, η δόλια, ήταν ο τόπος της συνάντησης, ένα μπαρ πίσω από την πλατεία Καραϊσκάκη. Υπόγειο, χωρίς ανακαίνιση από το 1973, με ψηλά σκαμπό από ξεφτισμένο μπορντό βελούδο, κουρτίνες από χάντρες, θλιβερά απομεινάρια χριστουγεννιάτικης διακόσμησης μάλλον από κάποιες περασμένες γιορτές και πλαστική επένδυση στους τοίχους, σε μπεζ και μαύρο με φουσκάλες. Ένα παρακμιακό αριστούργημα, στον τόνο ακριβώς που ο Αθανίτης θέλει το σκηνικό του για την ταινία. Οι στοές της Αθήνας, οι υπόγειες διαβάσεις, το μισοφτιαγμένο μετρό, μέρη όπου περπατάμε καθημερινά χωρίς να τα πολυπαρατηρούμε, δημιουργούν μια πόλη-φάντασμα, μια μεγαλούπολη χωρίς όνομα, από τώρα ως το μέλλον.

 

Οργανωτής και εμπνευστής, λοιπόν, ο Δημήτρης Αθανίτης, σκηνοθετεί μια καθημερινότητα δική του, που μόλις υπερβαίνει τη δική μας. Αυτός είναι και ο λόγος που η ταινία γυρίζεται μαυρόασπρη, με στόχο ένα πιο ρεαλιστικό αλλά και παραμυθιάρικο φιλμ. Για τον σκηνοθέτη η ταινία είναι ένα μεγάλο ρομάντζο, σε παρακμιακό περιβάλλον που, όμως, δεν επηρεάζει τη γυαλάδα των πλάνων. Αν και το μπάτζετ είναι σχετικά οικονομικό, η χρηματοδότηση, δηλαδή, περιορίζεται στο κονδύλι του Ε.Κ.Κ., η σκηνοθεσία είναι «εντελώς χολιγουντιανή. Πάρα πολλές λήψεις, πολλά κοντινά πλάνα, πολύ γυμνό και πολύ σεξ». Και μια και στο Καμία Συμπάθεια για το Διάβολο όλο το συνεργείο έχει μεγάλη συμπάθεια για τον διαβολικό σκηνοθέτη, πρωταγωνιστές και συνεργάτες μοιάζουν ενθουσιασμένοι με την προοπτική. Ακόμη περισσότερο, η Λένα Κιτσοπούλου: «Εγώ το λέω στον Δημήτρη. Αν μου κόψει τα 12 δευτερόλεπτα που φαίνεται το αιδοίο μου γυμνό, θα του κάνω ασφαλιστικά μέτρα!».